Hoe vrij leef jij?

Wat doe jij om je veilig te voelen bij mensen?

"Ga maar eerst zelf met de billen bloot", denk ik dan als iemand mij zoiets zou vragen. Hoe ik mijzelf blokkeer? Als ik niet oplet dan ga ik in contact meteen zorgen voor de ander. Als kind heb ik voelsprieten ontwikkeld die haarfijn aanvoelen wat er écht speelt bij mensen. En als ik voor anderen zorgde, dan ging met iedereen goed en dan voelde ik mij ook rustig. Ik was aan het ‘overleven’ in plaats van leven. Het stond ook tussen mij en de ander in. Want hoe kun je verbinding maken als de een denkt voor de ander te moeten zorgen? Nogal scheef toch? Ik ben er nog steeds goed in - het invoelen en zorgen - maar zet deze superkracht alleen nog in bij wie er om vraagt. Het is nu niet meer nodig om mijzelf veilig te voelen in het contact met anderen.

En wat doe jij in het contact met de ander?

• Verschuil je delen van jezelf?

• Zet je een masker op?

• Vermijd je diepgang en kwetsbaarheid?

• Zoek je veiligheid bij de ander?

• Maak je je groter dan dat je je voelt?

• Houd je graag de controle?

• Ga je ‘geven’ en blokkeer je daarmee ontvangen?

• Zeg je slimme, wijze dingen?

• Misschien ga je contact wel helemaal uit de weg 🫂

"Vrijer leren leven". Het is de essentie van het werk dat ik doe met de paarden. In elke sessie neem ik een bevrijding van sociale wenselijk gedrag of maskers waar bij de mensen die komen.

Een opstelling met paarden (en eventueel menselijke representanten) laat jou namelijk zien wat jij jezelf als kind onbewust hebt aangeleerd om ‘een plek’ te krijgen in de eerste kudde waar je terecht kwam: jouw gezin van herkomst. Die patronen (overlevingsmechanismes) herhaal je onbewust in liefdesrelaties, vriendschappen, werk, sport, etc. Totdat het op een gegeven moment niet meer werkt en het leven je uitnodigt om het anders te gaan doen.

Wil jij je herinneren wie je werkelijk bent, ervaren dat dat méér dan genoeg is en je overlevingsmechanismes helen? Je bent welkom bij de paarden.